به کرامت انسان به عنوان مخلوق خداوند و خلیفه او در زمین احترام بگذارد.
نگاهش به طبیعت نگاه آیه وار باشد و مانند غربیها نگاه غاصبانه به طبیعت نداشته باشد.(حق دیدن آسمان در شب و روز . عدم دخالت در اکوسیستم طبیعی بافت به بهانه ایجاد پارک و شهرک سازی و... )
مسبب حزن و خوف در شهروندان نگردد( یعنی به واسطه نوع شهرسازی سبب نشود که با ایجاد تبعیض. بی عدالتی. ایجاد بالاشهر و پایین شهر. فضاهای سریع گذر خطرناک برای عابرین پیاده . خلق فضاهای نامناسب اقلیمی. نامناسب روانی . نامناسب فرمی . نامناسب منظر و سیمای شهری موجب حزن و خوف مخاطب گردد)
اقتصاد به معنای اصیل آن - یعنی صرفه جویی - نه به معنای مصرفگرایی امروز ما و غربیها را مد نظر داشته باشد. (که محصول آن خارج شدن زمین از فهرست کالاها و بورس بازی است)
احترام عبرت آموزانه - نه تجارتگونه - به میراث فرهنگی موجود.
قایل به محوریت مسجد در اتفاقات شهری و شهرسازی به عنوان رکن رکین شهرسازی اسلامی و محله بندی مسجد محور
آمار
وب سایت: